Kudowa Zdrój – Kaplica Czaszek i Park Zdrojowy

Kudowa Zdrój to niewielkie miasteczko w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim. Na co dzień mieszka tu około 10 000 mieszkańców. Można by pomyśleć: „No i co? Miasteczko, jak tysiące innych.” Niekoniecznie. Jest tu sporo fajnych miejsc, które warto odwiedzić. Jednak Kudowa Zdrój doskonale sprawdzi się, jako punkt wypadowy na okolicę. A dookoła miejscowości jest jeszcze ciekawiej. Otaczają ją bowiem Góry Stołowe i Góry Orlickie.

My do Kudowy Zdroju wybraliśmy się jesienią, w naszą rocznicę. Okazało się to strzałem w dziesiątkę. Niestety na zwiedzanie miasta nie mieliśmy zbyt wiele czasu. Zdecydowanie wolimy poświęcać go na górskie wędrówki. Jednak znaleźliśmy chwilę na spacer w dwa miejsca. Chcieliśmy zobaczyć Park Zdrojowy i słynną Kaplicę Czaszek.

Kudowa Zdrój – parę słów o miejscu

Pierwsze wzmianki w źródłach pisanych o Kudowie pochodzą z połowy XIV wieku. Wtedy to na tym obszarze istniała wieś o nazwie Lipolitov. Z czasem jej nazwa zmieniła się na Chudoba. Nazwa ta w dosłownym tłumaczeniu to bieda, lub ubóstwo. Anegdota głosi, że nazwa ta odzwierciedlała zasobność portfeli zamieszkujących ją ludzi. Już w 1587 roku po raz pierwszy pojawiła się informacja o znajdujących się tu źródłach wody mineralnej. Jednak to był dopiero początek. Nieco później, w 1622 roku, w „Glaciografii” Aeluriusza można był przeczytać o wodzie:

„dobrej w smaku, która uważana była za zdrową i leczniczą i używana w dużych ilościach, była ona nad wino przekładana.”

„Glaciografii” Aeluriusza

No, jeśli była ona rzeczywiście bardziej ceniona niż wino, to musiała być bardzo skuteczna w lecznictwie. Co ciekawe, wody z lokalnych źródeł używano także do kąpieli zdrowotnych. Już w 1636 roku powstały tu pierwsze, drewniane balie służące do tego celu. Kolejną publikacją na temat pozytywnych właściwości wód z tutejszych źródeł napisał pod koniec XVII wieku niejaki doktor Kremer.

Kudowa Zdrój w jesiennej aurze
Kudowa Zdrój w jesiennej aurze

W 1772 roku została uruchomiona tu pierwsza pijalnia wód uzdrowiskowych. Była ona sukcesywnie rozbudowywana w latach późniejszych. Jednak podczas wojen napoleońskich, na początku XIX wieku, uzdrowisko chwilowo nie funkcjonowało. Dopiero w 1813 roku nowi właściciele wznowili działalność. W drugiej dekadzie XIX wieku uzdrowisko został znacznie rozbudowane. Wyremontowano między innymi zamek. Postały także inne obiekty:

  • kasyno,
  • pawilon do kąpieli gazowych,
  • Park Zdrojowy,
  • promenadę,
  • ogrody pod Parkową Góra i pawilon ogrodowy.


Znamienici kuracjusze

Kudowę w tym okresie odwiedzały już setki kuracjuszy. Byli tu także znamienici goście:  Johann Wolfgang Goethe, car Rosji Aleksander I, król Prus Fryderyk Wilhelm III i cesarz Austrii Franciszek I. W 1920 roku Kudowa zyskała miano uzdrowiska. Nosiła wtedy nazwę Bad Kudowa.

Kudowa Zdrój - ulice miasta
Kudowa Zdrój – ulice miasta

Po II Wojnie Światowej Kudowa została włączona w granice Polski. Od 1945  roku miejscowość zyskała prawa miejskie. Zmieniła też nazwę, na tę, którą ma do dzisiaj, czyli Kudowa Zdrój. W potocznym użytku występuje nazwa taka, jaką przytoczyłem wcześniej. W oficjalnym obiegu urzędowym pomiędzy jej członami występuje myślnik.

Obecnie jest jednym z najbardziej znanych i najczęściej odwiedzanych uzdrowisk w Polsce. Co roku przyjeżdżają tu tysiące kuracjuszy zarówno z Polski, jaki i z całej Europy.



Jednak miasto jest popularne nie tylko wśród kuracjuszy. Kudowa Zdrój leży na granicy między pięknymi górami. Jest więc doskonałą bazą wypadową dla miłośników pieszych wędrówek po górskich szlakach. W okolicy, czyli w Górach Stołowych, najbardziej znane atrakcje turystyczne to:

Jest też sporo ciekawych szlaków po czeskiej stronie granicy.

Park Zdrojowy – atrakcja Kudowy-Zdroju

W samym mieście Kudowa Zdrój również jest sporo miejsc wartych zobaczenia. My, ze względu na ograniczony czas, chcieliśmy zobaczyć tylko Kaplicę Czaszek. Jak się jednak okazało, żeby do niej dotrzeć, trzeba było przejść przez wyjątkowej urody Park Zdrojowy. Może on się poszczycić wyjątkowymi okazami drzew. Znajdziecie tu między innymi mający około 300 lat jesion wyniosły. Ozdobą parku jest z pewnością również buk purpurowy mający około 200 lat. Ponadto można tu znaleźć pochodzące z Ameryki Południowej i Bliskiego Wschodu rośliny. Są to: kaktusy, opuncje, draceny, agawy i sporo innych gatunków.

Park Zdrojowy w Kudowie Zdroju
Park Zdrojowy w Kudowie Zdroju

Park Zdrojowy w Kudowie Zdroju został założony XVIII wieku. Na początku obejmował obszar źródliska wód mineralnych pod Górą Parkową. Już kilkanaście lat później został powiększony i obecnie ma powierzchnię około 13 hektarów. W centrum miasta znajduje się niewielki deptak. Z jednej jego strony jest duża pijalnia wód mineralnych. Naprzeciwko niej, powstały w 1772 roku dom dla kuracjuszy o urokliwej nazwie „Zameczek”.

Dom uzdrowiskowy Zameczek w Kudowie Zdroju
Dom uzdrowiskowy Zameczek w Kudowie Zdroju

Alejki w parku jesienią – Kudowa Zdrój

Idąc dalej dochodzimy do wejścia do Parku Zdrojowego. To spory obszar, bardzo zadbany. W jesiennych kolorach, z lekką mgiełką, prezentuje się naprawdę wyśmienicie.



Idąc Aleją Główną w parku, mniej więcej w jej połowie dochodzimy do źródła zdrojowego. Ma ono symbol K-200. Odwiert ten nosi imię kompozytora Stanisława Moniuszki. Można się z niego przez cały rok napić wody. Jest ona opisana jako: „szczawa wodorowęglowo-sodowo-wapniowo-arsenowo-siarczkowa.”.

Źródło Stanisława Moniuszki - Kudowa Zdrój
Źródło Stanisława Moniuszki w Kudowie Zdroju

Woda ma mocny, metaliczny posmak i dość intensywny zapach. Moim zdaniem nie należy do smacznych. Jak jednak wiadomo, to co zdrowe zwykle źle smakuje. Być może walory prozdrowotne tej wody przewyższają jej nieprzyjemny smak? Nie mnie oceniać. A po jednym łyku trudno pewnie ozdrowieć…

Idąc dalej główną aleją Parku Zdrojowego docieramy do sporego stawu. Przynajmniej wtedy, kiedy tam byliśmy, był to staw. Na ostatnich zdjęciach, jakie znalazłem w sieci widać, że jest tam raczej łąka a nie akwen. Jak jest obecnie, niestety nie wiem. Podczas naszego spaceru po wodzie pływały kaczki i całość prezentowała się bardzo fajnie.

Staw w Parku Zdrojowym - Kudowa Zdrój
Staw w Parku Zdrojowym – Kudowa Zdrój

Przy stawie skręciliśmy w alejkę prowadzącą w prawą stronę. Nią doszliśmy do jednej z odnóg ulicy Kościuszki. Kawałek dalej dotarliśmy do głównej ulicy o tej samej nazwie. Tu znajduje się Kościół pod wezwaniem Świętego Bartłomieja. Przy nim zaś kolejny cel naszego spaceru, czyli Kaplica Czaszek.



Kaplica Czaszek w Kudowie Zdroju – unikat na skalę europejską

Kaplica Czaszek to wyjątkowe miejsce i atrakcja turystyczna. Na początek więc małe ostrzeżenie. Myślę, że osoby wrażliwe powinny ją sobie odpuścić. Jest tam bowiem zebrane około 3000 ludzkich czaszek i kilkanaście tysięcy innych kości. Dla niektórych osób może to być szokujące doświadczenie.

Kościół pod wezwaniem Św Bartłomieja - Kudowa Zdrój
Kościół pod wezwaniem Św Bartłomieja

Kaplica Czaszek powstawała w latach 1776 – 1784. Na pomysł jej zbudowania wpadł ówczesny proboszcz parafii Wacław Tomaszek. Skąd taka, szokująca wydawałoby się koncepcja? W 1775 roku ksiądz był na pielgrzymce w Rzymie i zwiedzał tam watykańskie katakumby. Widok ludzkich szczątków w takiej liczbie wywarł na nim olbrzymie wrażenie. Stąd, kiedy rok później obsuwająca się skarpa koło dzwonnicy odsłoniła ludzkie kości, powstał pomysł zebrania ich, oczyszczenia, a następnie stworzenia mauzoleum.

Kaplica Czaszek
Kaplica Czaszek

Jednak zebranych z terenu dzisiejszego cmentarza parafialnego czaszek i innych szczątków ludzkich nie było tak wiele, by zapełnić całą kaplicę. Stąd pomysł, by zebrać je z całego regionu Kudowy, Dusznik i Polanicy. Zajęło to około 20 lat. Prace przy wystroju kaplicy trwały aż do 1804 roku.

Kaplica czaszek - Kudowa Zdrój
Wnętrze Kaplicy Czaszek

Dziś kaplicę można zwiedzać. Jest to jeden z trzech w Europie tego typu obiektów. Jedyny w Polsce. Należy jednak pamiętać o kilku sprawach. Do środka są wpuszczane małe grupy, więc w sezonie oczekiwanie może być dość długie. Po drugie, wewnątrz nie wolno robić zdjęć. Co wydaje się oczywiste, nie wolno też dotykać kości. Jednak, jak widać po wytartych fragmentach, nie każdy potrafi uszanować powagę tego miejsca.

Tak, jak pisałem wcześniej, wewnątrz nie można robić zdjęć. Stąd to, które możecie zobaczyć powyżej pochodzi z oficjalnej strony miasta Kudowa Zdrój.

Po obejrzeniu kaplicy wróciliśmy do hotelu robiąc małe kółko i zahaczając również o Park Zdrojowy.



Kudowa Zdrój – dzień w mieście – podsumowanie

Kudowa Zdrój to bardzo sympatyczne miasteczko w przepięknej okolicy. Znajdziecie tu z pewnością sporo miejsc, które warto zobaczyć. My przespacerowaliśmy się po Parku Zdrojowym i byliśmy w Kaplicy Czaszek. Nie uważam tego czasu za stracony, choć wolę łazić po górach. A do górskich wypadów w Góry Stołowe i Góry Orlickie miasto jest doskonałą bazą. Prowadzi stąd bardzo dużo szlaków we wszystkich ciekawych kierunkach, więc stosunkowo łatwo jest zaplanować fajną wycieczkę po górach.

Z atrakcji miasteczka na pewno warto tu jeszcze odwiedzić pijalnię wód mineralnych. Jeśli lubicie muzealne klimaty z pewnością przypadnie Wam do gustu Skansen Pstrążna i Muzeum Minerałów i Kamieni Szlachetnych.

Propozycja trasy

Podobał Ci się wpis? Postaw mi wirtualną kawę.
A jeśli spotkamy się na szlaku, ja na pewno się zrewanżuję 😉

Postaw mi kawę na buycoffee.to


Zarezerwuj nocleg z Weekendowym Turystą i pomóż nam rozwijać bloga!

Planujesz urlop w Górach Stołowych? Chcesz zobaczyć Kaplicę Czaszek w Kudowie-Zdroju? Skorzystaj z Booking.com w celu rezerwacji noclegów. Rezerwując z naszego linka płacisz dokładnie tyle samo, a pomagasz nam w rozwoju bloga i przygotowaniu nowych, ciekawych materiałów.

Booking.com

Galeria zdjęć

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Pin It on Pinterest

Scroll to Top