Wybieracie się w północno-zachodnie rejony Czech i szukacie atrakcji do odwiedzenia? Mam dla Was ciekawą i niebanalną propozycję na krótki spacer. Przeglądając wpisy na Facebooku trafiłem na wyjątkowo piękne miejsce. Opis i zdjęcia tak mnie zauroczyły, że postanowiłem je odwiedzić. I tak znalazłem się na południe od Czeskiej Szwajcarii, tuż obok miejscowości Kamenicky Senov. Co mnie tam przyciągnęło? Pańska Skała. Zajrzyj do wpisu i się przekonaj się, że warto tam pojechać.
Pańska Skała, bo o niej piszę, to wyjątkowe, choć niezbyt wysokie wzniesienie. Ma zaledwie 595 m n.p.m. Cóż więc może być w nim niezwykłego? Forma i materiał, z którego powstało. No i sama jego historia.
Pańska Skała – skąd się wzięła
Skała powstała dość dawno, bo już w trzeciorzędzie. Czyli coś około 30 milionów lat temu. Ze znajdującej się na głębokości ponad 30 kilometrów komory magmowej, ruszyła ku powierzchni gorąca lawa. Prawdopodobnie jednak do samej powierzchni gruntu nie dotarła. Zastygła w kominie wulkanicznym tuż poniżej. Nie była więc wtedy widoczna. Dopiero w wyniku trwającej miliony lat erozji, poziom okolicznego gruntu się znacznie obniżył. Skała bazaltowa, jako zdecydowanie trwalsza, oparła się temu procesowi. Dzięki temu możemy ją podziwiać w tak fantastycznej formie.
Już pierwszy rzut oka z daleka, skała prezentuje się okazale. Szczególnie ze względu na formę. Strzelające w niebo słupy bazaltu sprawiają wrażenie, jakby były pieczołowicie ułożone przez człowieka. Nic bardziej mylnego. Takie formy przyjmuje często zastygająca lawa.
Mieliśmy okazję zobaczyć więcej takich skał podczas naszej wyprawy na Islandię. W kontynentalnej części Europy nie są one często spotykane, choć się zdarzają. Na podobnej skale jest na przykład zbudowany Zamek Trosky w Czeskim Raju.
Najstarszy rezerwat geologiczny w Czechach
Zanim obszar ten został objęty ochroną, funkcjonował tu kamieniołom. Wydobywano właśnie bazalt. Pierwsze działania ochronne miały miejsce już pod koniec XIX wieku. Niestety nie wiązały się one z zaprzestaniem wydobycia. Postępowała więc stopniowa degradacja. Na początku XX wieku wydobycie wstrzymano na jakiś czas. Już podczas trwania I Wojny Światowej zostało ono jednak wznowione. Na szczęście nie na długo, dzięki czemu skała nie została całkiem zniszczona.
W 1953 roku powstał tutaj Rezerwat Przyrody. Dziś jest on ponoć najczęściej odwiedzanym tego typu miejscem w Czechach, związanym stricte z geologią. Nic dziwnego. Obszar nie jest wielki, ale robi wielkie wrażenie. Szczególnie, jeśli nie mieliście okazji widzieć wcześniej podobnych efektów działalności wulkanicznej.
Panská skála jak wielkie organy
Z daleka skała może przypominać wielkie organy kościelne. Wznoszące się pionowo, lub pod lekkim kątem słupy bazaltowe wyglądają jak olbrzymie piszczałki. Stąd na przykład wzięła się nazwa znajdujących się w Polsce na Pogórzu Kaczawskim Organów Wielisławskich. Jednak wróćmy do Republik Czeskiej. Znajdująca się tutaj Panská Skála prezentuje się bowiem zdecydowanie okazalej. Bazaltowe słupy to nie tylko jedna ściana. Praktycznie z każdej strony góry można je podziwiać.
W jednym miejscu, u podnóża znajduje się w dawnym wyrobisku niewielkie jeziorko. Dodaje ono tylko uroku rezerwatowi Panská Skála.
Pańską Skałę można podziwiać nie tylko z dołu. Warto wdrapać się na jej szczyt. Widok okolicy jest bowiem bardzo fajny. Znajdujemy się niedaleko Czeskiej i Saksońskiej Szwajcarii, co widać w ukształtowaniu terenu. Dookoła jest sporo fajnych wzniesień.
Wejście na szczyt po bazaltowych słupach przypomina trochę wspinaczkę po mocno sfatygowanych schodach. Trzeba mocno uważać, żeby na przykład nie skręcić kostki. Ponadto w deszczu może tu być ślisko. My na szczęście byliśmy przy pięknej, słonecznej pogodzie. Dzięki temu można było bezpiecznie pospacerować.
Tuż obok skały znajduje się jeszcze jedna ciekawostka. Między trzema drzewami skrywa się kilkumetrowy Słup Maryjny. Został on tu postawiony na pamiątkę dwojga młodych ludzi. Zamarzli oni w tym miejscu w czasie mroźnej zimy w XVIII wieku.
Ze szczytu, poza fajną panoramą okolicy, widać też spory, płatny parking. Został on przygotowany specjalnie dla odwiedzających tę atrakcję. Nas jednak nawigacja skierowała w inne miejsce. Wcześniej skręciliśmy w kierunku miejscowości Prachen. Tu znaleźliśmy mały kawałek miejsca, gdzie udało się bezpiecznie zostawić auto. A nie było to proste, bo prawie wszędzie jest tu zakaz zatrzymywania się. Czy nasze parkowanie było do końca legalne? Nie jestem pewien. Na wszelki wypadek zalecam pozostawienie auta na oficjalnym parkingu. Pokuta (mandaty) w Czechach są bowiem dość dotkliwe.
Pańska Skała koło Czeskiej Szwajcarii – podsumowanie wycieczki
Panská Skála z pewnością nie nadaje się na całodniową wyprawę. Jest to stosunkowo niewielka miejscówka. Godzina to aż nadto, żeby zobaczyć tu wszystko. Czy więc warto się tu pofatygować? Moim zdaniem zdecydowanie tak. Nigdzie bliżej nie zobaczycie takiej fajnej bazaltowej formacji skalnej. Znajdujące się tu niezwykle piękne jezioro, wkomponowane w skały dodaje temu miejscu uroku. Wygodny i duży parking (płatny) pozwala na spokojne pozostawienie auta. Widok z góry dodatkowo podnosi walory wycieczki.
Przygotowując się do wyprawy warto zwrócić uwagę na jeden szczegół. Wpisując bowiem w wyszukiwarkę nazwę Panská Skála mapa Google pokazuje zupełnie inne miejsce o tej samej nazwie. Na południowy wschód od Pragi znajduje się bowiem miejscówka o tej samej nazwie. Koniecznie więc sprawdźcie, czy nawigacja prowadzi Was we właściwym kierunku.
Pańska Skala koło Czeskiej Szwajcarii – zapis trasy
Podobał Ci się wpis? Postaw mi wirtualną kawę.
A jeśli spotkamy się na szlaku, ja na pewno się zrewanżuję 😉
Planujesz urlop? Zarezerwuj noclegi z Weekendowym Turystą i pomóż nam rozwijać bloga!
Planujesz urlop w Czechach? Chcesz zobaczyć niesamowitą Pańską Skałę? Skorzystaj z Booking.com w celu rezerwacji noclegów. Rezerwując z naszego linka płacisz dokładnie tyle samo, a pomagasz nam w rozwoju bloga i przygotowaniu nowych, ciekawych materiałów.
Booking.comGaleria zdjęć
