Ci, którzy zaglądają czasem na mojego bloga wiedzą, że nie przepadam za zwiedzaniem miast. Zgiełk, ruch uliczny i tłumy ludzi to zupełnie nie moja bajka. Co więc skusiło mnie do wizyty w Szczecinie? Po pierwsze odwiedzenie znajomego ze studiów podyplomowych. Po drugie wycieczka nad morze, po trzecie wyprawa do Pennemunde. No i po czwarte zwiedzenie samego miasta. Szczecin okazał się na tyle interesujący, że zrezygnowałem z wyjazdu nad morze. Kompletnie tego nie żałuję. Mój przewodnik Łukasz był doskonale przygotowany i zaplanował wycieczkę na ponad 17 kilometrów. Długi spacer, ale bardzo ciekawy.
Wędrówkę rozpoczęliśmy w Parku Stefana Żeromskiego. To tutaj znajdował się mój hotel. Nazywał się, a jakże by inaczej, Hotel Park. Z czystym sumieniem mogę polecić. Wygodny pokój, przyzwoite śniadanie, cisza i spokój. No i Wszędzie blisko. Przynajmniej w teorii, bo spacer okazał się dość dług.
Trochę informacji o mieście Szczecin
Szczecin znajduje się w północno-zachodniej Polsce. Jest stolicą województwa zachodniopomorskiego. Mieszka tu około 400 000 osób. Powierzchnia wynosi…. zaraz. Nie. Ten bełkot jest bez sensu. Jeśli kogoś interesują takie informacje, niech sięgnie do Wikipedii lub na stronę Urzędu Miasta. Ja chciałbym Wam pokazać Szczecin takim, jakim pokazał mi go Łukasz. Zobaczyłem wiele wyjątkowych miejsc, więc zapowiada się dłuuuugi wpis. Proponuję więc włożyć kapcie na nogi, zrobić sobie dobrą kawę i w drogę.
Cerkiew św. Mikołaja w Szczecinie
Cerkiew znalazła się na szlaku naszego spaceru właściwie przypadkiem. Po prostu znajduje się tuż obok hotelu. Budynek jest stosunkowo nowy. Jego budowę rozpoczęto w 2004 roku. Od 2011 roku odbywają się tam nabożeństwa.
Nie zwiedzaliśmy wnętrza, więc na jego temat nie mogę wiele powiedzieć. Jeśli ktoś jednak interesuje się budowlami sakralnymi różnych wyznań, to powinien tam zajrzeć. Zresztą w Szczecinie miejsc kultu religijnego jest dość sporo. Kilka z nich mijaliśmy po drodze naszej wycieczki. Jednak o tym trochę później.
Wały Chrobrego
Kiedy przeglądałem internet, przygotowując się do wizyty w Szczecinie, znalazłem sporo ciekawych stron. Wały Chrobrego opisane były praktycznie na każdym blogu. No po prostu takie szczecińskie „Must See”. Znajduje się tu sporo ciekawych budynków. Między innymi Muzeum Narodowe w Szczecinie, Urząd Wojewódzki i Zamek Książąt Pomorskich.
Pierwsze pomysły zagospodarowania terenu koło Odry na potrzeby turystyki powstały już w 1876 roku. Jednak od koncepcji do realizacji minęło sporo czasu. Sam wał zakończono usypywać w 1907 roku. Następnie powstała aleja spacerowa wysadzona drzewami i centralny taras widokowy. Autorem koncepcji zagospodarowania terenu był nadburmistrz Szczecina Hermann Haken. Stąd pierwotna nazwa tego miejsca – Tarasy Hakena.
W okresie pierwszych dwudziestu lat XX wieku powstały tu najbardziej charakterystyczne budynki. Mam na myśli Muzeum Narodowe, budynek obecnego Urzędu Wojewódzkiego i obecną siedzibę Akademii Morskiej. No i tu ciekawostka. W Szczecinie jest sporo instytucji mających morze w nazwie. Dlaczego to ciekawe? Bo do Bałtyku jest stąd w linii prostej około 65 kilometrów.
Wały Chrobrego są jednym z największych tego typu przykładów architektury w Europie. Warto włączyć to miejsce do planu wycieczki po mieście.
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Do Muzeum Narodowego w Szczecinie doszliśmy ulicą Zygmunta Starego. Po prawej stronie minęliśmy Plac Adama Mickiewicza, ze stojącym tam pomnikiem wieszcza. Następnie, po lewej stronie jest charakterystyczny budynek muzeum. Budynek to mało powiedziane. To solidny gmach. Ponadto obecnie posiada kilka filii.
Muzeum Narodowe w Szczecinie zostało powołane do życia tuż po wojnie. Już w sierpniu 1945 roku powstała placówka o nazwie Muzeum Miejskie. Szybki rozwój zbiorów spowodował, że już dwa lata później muzeum zyskało rangę regionalną. Natomiast w 1970 roku uzyskało status Muzeum Narodowego.
Miłośnicy sztuki z pewnością znajdą tu sporo ciekawych eksponatów. Między innymi obrazy Bernardo Cavallino, Stanisława Wyspiańskiego, czy Leona Wyczółkowskiego. Można także zobaczyć ekspozycje dotyczące na przykład Afryki czy antycznych korzeni Europy. Wystaw jest oczywiście dużo więcej. Myślę, że można tu spokojnie spędzić cały dzień. My jednak mieliśmy inne plany, więc zobaczyliśmy tylko hol główny i ruszyliśmy na dalszy spacer.
W Muzeum Narodowym znajduje się także siedziba Teatru Współczesnego. Przed budynkiem jest okazały taras widokowy na Odrę i wyspę Łasztowania. W jego centrum znajduje się ciekawy pomnik. Jest to rzeźba dłuta Ludwiga Manzla przedstawiająca walkę Herkulesa z Centaurem. Wykonana z piaskowca rzeźba stoi tu od 1916 roku.
Urząd Wojewódzki w Szczecinie
Szczecin jest stolicą województwa zachodniopomorskiego. Stąd zlokalizowany w tym mieście Urząd Wojewódzki. Instytucja mieści się w bardzo ciekawie wyglądającym gmachu. Powstał on na początku XX wieku. Ze względu na znajdujący się tu wcześniej Fort Leopolda, budowa wymagała sporych nakładów pracy i czasu. Rozpoczęto ją w 1906, a zakończono w 1911 roku.
Na jednej z dwóch wież znajduje się charakterystyczna figura marynarza. Bardzo wysokiego marynarza, bo mierżącego 225 cm. W jednej ręce trzyma on kotwicę, a w drugiej maszt zakończony wizerunkiem polskiego orła. Pierwotnie orzeł był pruski, gdyż Szczecin był miastem niemieckim. Jednak tuż po wojnie symbol na zwieńczeniu masztu zamieniono.
Z górnego poziomu Wałów Chrobrego zeszliśmy nad Odrę i ruszyliśmy jej brzegiem w kierunku Bulwaru Piastowskiego.
Bulwar Piastowski
Bulwar Piastowski to jedno z ulubionych miejsc spaceru mieszkańców miasta. Można tu też spotkać wielu turystów. Przynajmniej w sezonie. My na szczęście spacerowaliśmy w lutym, więc tłumów nad Odrą nie było.
Ciekawostką na bulwarze jest spora ilość pomników i tablic pamiątkowych. Między innymi można tu zobaczyć pomnik związanego z miastem podróżnika Ludomira Mączki. Jest także figura kota-żeglarza o tajemniczo brzmiącym imieniu Umbriaga.
Był to rudy kocur, który w latach czterdziestych XX wieku towarzyszył szczecińskim żeglarzom w rejsach. Jego imieniem został nazwany jeden z pełnomorskich jachtów. Ponadto powstały też szanty, zarówno o kocie, jak i o jachcie.
Zresztą Umbriaga to nie jedyny kot ze Szczecina, który zyskał sporą sławę. Jednak o tym trochę później. Na Bulwarze Piastowskim jest też kilka kawiarni i restauracji. Jednym słowem, fajne miejsce na weekendowy relaks.
Łasztowania
Kolejnym punktem naszego spaceru była wyspa Łasztowania. Jej nazwa pochodzi od słowa łaszt, czyli dawnej jednostki miary dla materiałów sypkich. To dość spora wyspa rzeczna, której część jest wykorzystywana jako bulwar spacerowy.
My przeszliśmy na Łasztownię Mostem Długim. Tuż obok niego znajduje się budynek Izby Administracji Skarbowej. Ta część nadbrzeża nosi nazwę Bulwaru Gdyńskiego. Jej fragment jest wyłączony z zakazu spożywania alkoholu. Można więc tu spokojnie i legalnie wypić piwko latem. Znajdujący się nieopodal sklep spożywczy przeżywa ponoć w sezonie oblężenie. Kolejki jak za kawą i bananami w słusznie minionym ustroju.
Tu również najdziecie kilka restauracji i barów. Jest też ciekawa ławeczka bujana nawiązująca do znajdujących się nieopodal Dźwigozaurów.
Po przejściu pod mostem Bulwar Gdyński zmienia się w Nadbrzeże Starówka. Na pierwszym planie Morskie Centrum Nauki. To ciekawy budynek w formie olbrzymiej łodzi. Wygląda bardzo okazale. Niestety w lutym 2023 roku był jeszcze w budowie, więc nie można było zajrzeć do środka. No, chyba że przez szyby.
Szczecin ma Dźwigozaury i nietypowe pomniki
Tuż obok wspomniane wcześniej Dźwigozaury. To odnowione i ustawione w charakterystyczny sposób dawne dźwigi portowe. Od 2018 roku są one podświetlone na stałe. Wieczorem, kiedy iluminacja jest włączana, wyglądają całkiem fajnie. Ja niestety znam to tylko ze zdjęć. Byliśmy tam bowiem koło południa, w pełnym słońcu.
Żurawie portowe pracowały jeszcze na początku XXI wieku. Dopiero w 2009 roku zostały przekazane Muzeum Narodowemu. Na renowację musiały jednak poczekać aż 7 lat. Podczas prac przywrócono im tradycyjne kolory. Od tego czasu stały się jednym z symboli Szczecina. Mają nawet swoją piosenkę.
Idąc dalej Nadbrzeżem Starówka, po lewej stronie mijamy przystań jachtową. Dalej mostem prowadzący na niewielką wyspę Grodzką. Znajduje się na niej budynek administracyjny przystani i spory teren rekreacyjny. Z tego, co mówił mój przewodnik, latem jest tu dziki tłum i sporo imprez.
Część wyspy zajmują ogródki działkowe. Niestety zdarza się, że są częściowo zalewane przy wysokim stanie rzeki. Tak było też podczas naszego spaceru.
Pomnik Paprykarza i Krzysztofa Jarzyny
W Szczecinie znajdziecie bardzo dużo różnych pomników. Większość to „poważne” posągi. Jednak na Łasztowni są dwa z kategorii tych „z jajem”. Pierwszy z nich to pomnik Paprykarza Szczecińskiego. Tę kultową konserwę rybną zna chyba każdy. Dla mnie to wspomnienia smaku młodości i biwaków w czasach szkolnych.
Co ciekawe, powstała ona przypadkiem, jako pomysł na zagospodarowanie odpadków z produkcji zakładów rybnych. Jednak dzięki swojemu niepowtarzalnemu smakowi, szybko zyskała popularność, nie tylko w Polsce zresztą. Niestety z biegiem lat zmieniono pierwotną recepturę i teraz to już nie to. Znalazłem w sieci ciekawy artykuł opisujący historię Paprykarza. Możecie go przeczytać pod tym linkiem.
Drugi pomnik znajdujący się na samym końcu Bulwaru Starówka, to figura kultowej postaci z filmu Poranek Kojota. Mam na myśli Krzysztofa Jarzynę ze Szczecina, czyli Szefa Wszystkich Szefów. Powstał z inicjatywy pasjonatów, którzy zaproponowali go do budżetu obywatelskiego. Projekt zyskał uznanie i wygrał konkurs, uzyskując ponad 1000 głosów mieszkańców. Od grudnia 2021 roku można go podziwiać.
Jednak nie tylko podziwiać. Pomnik został bowiem tak zaprojektowany, żeby można było samemu wcielić się w postać Szefa Wszystkich Szefów. Wystarczy wejść na podest i stanąć wewnątrz skorupy pomnika.
Łasztowania powoli staje się coraz ładniejsza. Powstają tu nowe atrakcje, a stare budynki są remontowane. Przykładem może być Stara Rzeźnia. Jeden z jej budynków został pięknie odnowiony i zmieniony na restaurację. Mam nadzieję, że podobny los czeka wkrótce kolejne zdewastowane obiekty. Tymczasem można zobaczyć, jak wielki kontrast jest między ruinami a odnowionym budynkiem.
Baszta Panieńska zwana także Basztą Siedmiu Płaszczy
Z Łasztowni ruszyliśmy w kierunku Archikatedry i znajdującego się na jej wieży punktu widokowego. Po drodze trafiliśmy na kilka ciekawostek. Pierwszą z nich jest znajdująca się tuż przy moście Baszta Siedmiu Płaszczy, zwana także Basztą Panieńską. W tym miejscu wygląd jakby z innej bajki. Jest bowiem częściowo zasłonięta przez most na Odrze. Obudowano ją też dość szczelnie kamienicami.
Baszta ma ciekawą historię. Powstała w XIV wieku. Była częścią fortyfikacji miejskich. W XVIII wieku więziono w niej skazańców. W 1954 roku została wpisana do rejestru zabytków, jednak nic się z nią nie działo. Dopiero w 1965 roku została zrekonstruowana. Pełniła różne funkcje. Mieściła się tu między innymi siedziba Chorągwi Szczecińskiej Zakonu Rycerskiego. Obecnie baszta jest własnością prywatną i mieści się w niej biuro nieruchomości. Baszta Panieńska jednym z symboli miasta Szczecin.
Budowla ma też swoją legendę tłumaczącą nazwę. Otóż nadworny krawiec księcia Bogusława dostał zlecenie na przygotowanie dla niego siedmiu płaszczy na pielgrzymkę. Otrzymał w tym celu specjalną tkaninę niezwykłej urody. Żona krawca ujrzawszy tkaninę, wymogła na mężu uszycie z niej także sukni dla siebie. Tak też krawiec zrobił. Jednak po powrocie z wyprawy ktoś doniósł księciu, że w sukni z jego tkaniny chodzi żona krawca. Za karę ten został osadzony w wieży na pół roku. O chlebie i wodzie szył stroje dla dworu. Nie otrzymywał za to żadnej zapłaty. Dodatkowym nieszczęściem okazało się to, że żona nie czekała bezczynni na uwolnienie męża. Znalazła pocieszenie w ramionach innego.
Kolejną ciekawostką, tym razem niezwiązaną z historią miasta, są filary mostu na Trasie Zamkowej. Są one bowiem ozdobione graffiti. Nie są to jednak powszechne w miastach bohomazy. Filary, za zgodą władz miasta ozdobili bardzo ciekawie miejscowi artyści.
Rynek Sienny i Stare Miasto
Idąc dalej wąskimi uliczkami nad Odrą, dotarliśmy do Starego Miasta. Znajduje się tu między innymi Rynek Sienny. Dookoła sporo fajnych knajp, więc można tu się posilić w trakcie spaceru.
Znajduje się tu także Muzeum Historii Miasta Szczecin w bardzo charakterystycznym budynku. Część z niego „nie trzyma pionu”. Wygląda to dość osobliwie.
Archikatedra św. Jakuba Apostoła – punkt widokowy
Punktem obowiązkowym na liście miejsc, które koniecznie trzeba w Szczecinie odwiedzić, jest Archikatedra św. Jakuba Apostoła. Mnie osobiście aspekt religijny budowli niezbyt interesuje. Jednak na wieży jest punkt widokowy, z którego można podziwiać panoramę miasta. Wieża katedry ma ponad 110 metrów wysokości, co czyni ją najwyższą wieżą budynku sakralnego w Polsce.
Na szczyt można dostać się windą, a właściwie dwiema windami. W połowie drogi konieczna jest przesiadka. Na szczycie są wielkie okna, umożliwiające obserwację w trzech kierunkach. Wystarczy to zupełnie, żeby zobaczyć to, co najciekawsze. Od Łasztowni, przez Odrę i znajdujące się nad nią bulwary po charakterystyczny budynek Filharmonii.
Wstęp na wieżę jest płatny. Bilet normalny kosztuje 15 zł a ulgowy 8 zł (dane na 2023 rok). Punkt widokowy jest otwarty codziennie od 10:00 do 18:00. W Weekendy od 10:00 do 19:00. W okresie wakacyjnym można podziwiać panoramę miasta o godzinę dłużej.
Zamek Książąt Pomorskich
Z katedry skierowaliśmy się do Zamku Książąt Pomorskich. Nie szliśmy jednak prostą drogą, a przez Plac Orła Białego. Znajduje się tu barokowy posąg Flory. Został on wykonany z saksońskiego piaskowca około roku 1730. Autorem jest Johann Georg Glumny, a projekt przygotował Johan Konrad Koch.
Po przeciwnej stronie ulicy znajduje się Akademii Sztuki. Jedną z ciekawostek dotyczących tego budynku jest fakt, że urodziła się tu Dorota von Winterberg, synowa Katarzyny Wielkiej, Carycy Rosji.Ta druga zresztą również urodziła się w Szczecinie, w domu przy ul. Farnej 1. Obecnie znajduje się tam siedziba jednego z towarzystw ubezpieczeniowych.
Z placu Orła Białego dotarliśmy wąskimi uliczkami do Zamku Książąt Piastowskich. Tuż obok niego znajduje się ciekawy budynek, związany poniekąd z moją pasją. Była tu bowiem książęca ujeżdżalnia.
Sam zamek jest dość spory, zbudowany w stylu renesansowym. Początki budowli sięgają połowy XIV wieku. W XV wieku został on znacząco rozbudowany. W 1530 roku, po pożarze, zamek był przebudowywany. Trwało to aż 7 lat. Zresztą liczne przebudowy trwały przez wieki. Podczas II Wojny Światowej zamek mocno ucierpiał w wyniku bombardowań. Odbudowa trwała aż do 1980 roku.
My ograniczyliśmy się tylko do zobaczenia wewnętrznych dziedzińców. Jednak można go oczywiście zwiedzać. Można też wejść na punkt widokowy znajdujący się na baszcie zamkowej. Znajduje się tu restauracja specjalizująca się w potrawach ze śledzia. Jak zapewniał mój przewodnik, warto ja odwiedzić, bo jedzonko tu pyszne.
Pomnik Sediny i Czerwony Ratusz
Z Zamku Książąt Pomorskich poszliśmy w kierunku tak zwanego Czerwonego Ratusza. To sporych rozmiarów budynek z czerwonej cegły. Powstał w latach 1875-79 i był siedzibą władz miasta do 1945 roku. Tuż przed końcem wojny budynek został podpalony i zniszczony. Odbudowano go dopiero w latach 60. XX wieku. Obecnie znajdują się tam instytucje państwowe. Oczywiście, jak na Szczecin przystało „morskie”. Jest między innymi Izba Morska i Urząd Morski.
Przed budynkiem znajduje się zabytkowa fontanna. Niegdyś był tu pomnik kobiecej postaci , którą mieszkańcy miasta nazwali Sediną, oraz mitologicznego bóstwa handlu, czyli Merkurego. Pomnik miał podkreślać charakter miasta jako ośrodka żeglugi handlu i przemysłu.
Niestety oryginalna konstrukcja się nie zachowała. W 1942 roku została zdemontowana i przetopiona na cele wojskowe. Na początku XX wieku powstała inicjatywa odbudowy pomnika na Fontannie Menzla. Jednak wzbudziła ona sporo kontrowersji. Postać Sediny ma się bowiem wiązać z niemiecką historią miasta i poczuciem wyższości Niemców nad innymi nacjami.
W wyniku protestów zrezygnowano z rekonstrukcji pomnika. Na jego miejscu została posadowiona wielka kotwica.
Spalona Synagoga
Tuż obok Czerwonego Ratusza stała kiedyś drewniana Synagoga. W ramach zamieszek zwanych „Nocą Kryształową”, z 9 na 10 listopada 1938 roku, budynek został podpalony. Podobny los spotkał jeszcze wiele innych budynków należących do Żydów.
Obecnie na miejscu dawnej synagogi znajduje się tablica pamiątkowa. Ścianę sąsiadującego z tym miejscem budynku zdobi mural, przedstawiający świątynię.
Brama Portowa
Jednym z symboli miasta jest Brama Portowa. Powstała w roku 1724 roku. Była częścią współczesnych fortyfikacji. Została zbudowana z piaskowca ściągniętego aż z Saksonii. Podczas II Wojny Światowej część ozdobnych elementów bramy zdemontowano, a samą budowlę obsadzono bluszczem. Między innymi dzięki temu nie została zniszczona.
Przed wojną nosiła ona nazwę Brama Berlińska. Tędy bowiem prowadziła droga ze Szczecina do stolicy Niemiec. Po wojnie zdemontowane elementy wróciły na swoje miejsce. Brama zmieniła nazwę i od 1954 roku znajduje się w rejestrze zabytków.
Gacek – najsłynniejszy kot Szczecina
Przy okazji wzmianki o pomniku kota Ubmriaga zaznaczyłem, że to nie jedyny słynny przedstawiciel tego gatunku zwierząt w mieście. Po drodze do kolejnego punktu wycieczki zajrzeliśmy do Gacka. To znany między innymi z reportaży telewizyjnych w TVN kot zamieszkujący na ulicy Kaszubskiej.
Można o nim usłyszeć nie tylko z mediów ogólnopolskich. Znalazł się na przykład na łamach prestiżowego National Geographic. Występuje też, jako atrakcja miasta na Google Maps. Ma tam maksymalną ilość punktów i prawie 3000 recenzji, przez co zyskał sławę największej atrakcji Szczecina.
Podczas naszego spaceru do Gacka również przyszli inni turyści.
Pomnik Marynarza
Kolejnym, bardzo charakterystycznym dla Szczecina symbolem jest znajdujący się na Alei Fontann pomnik marynarza. Odsłonięto go w 1980 roku, a autorem monumentu jest związany z miastem rzeźbiarz Ryszard Chachulski.
Marynarz jest często „przebierany” przez mieszkańców. W grudniu występuje w czapce Mikołaja, a podczas świąt państwowych bywa owinięty narodową flagą. Podczas pandemii nosił maseczkę.
Aleja Jana Pawła II i Urząd Miasta
Przez ścisłe centrum miasta prowadzi Aleja Jana Pawła II. To bardzo długi deptak zakończony zielonym budynkiem Urzędu Miasta. Całkowita długość to prawie 1200 metrów. Przed wojną nosiła ona nazwę Kaiser-Wilhelm-Straße a po jej zakończeniu przemianowano ją na Jedności Narodowej. Dopiero w 2007 roku, uchwałą rady miasta, nadano jej funkcjonującą do dziś nazwę.
W latach 70. XX wieku część ulicy przebudowano na aleję spacerową. Zbudowano wtedy też fontanny. Aleja była kilkukrotnie modernizowana a obecną formę ma od niedawna, bo dopiero od 2022 roku.
Aleja Jana Pawła II jest jednym z ulubionych miejsc spaceru Szczecinian. Prowadzi bowiem do znajdującego się za Urzędem Miasta terenu zielonego o nazwie Jasne Błonia.
Szczecin – Jasne Błonia
Park na Jasnych Błoniach powstał w latach 1925-27. Od początku stał się ulubionym miejscem spacerów i spędzania czasu na świeżym powietrzu.
Ciekawostką przyrodniczą miejsca jest aleja złożona z Platanów Klonolistnych. Jest ich tu aż 213 i stanowią największe skupisko drzew tego gatunku w Polsce. Platany Klonolistne, jako jedyne z tego rodzaju, wytrzymują nasz klimat. Jednak, jeśli myślicie o posadzeniu własnego w ogrodzie, ostrzegam, że może się to nie udać. Przyjmują się u nas bowiem tylko drzewa starsze. Co najmniej 12-15-letnie.
Podczas pielgrzymki w 1987 roku papież Polak odprawił na Jasnych Błoniach mszę. Uczestniczyło w niej kilkaset tysięcy osób. Dla upamiętnienia tego wydarzenia nadano w 1995 roku błoniom imię Jana Pawła II.
W poszukiwaniu szczecińskich pasztecików
Okazuje się, że Szczecin ma wiele symboli. Jeden z nich jest kulinarny. Mam na myśli słynne paszteciki. No i tutaj niestety muszę wierzyć na słowo mojemu przewodnikowi. Nie miałem bowiem okazji ich spróbować. Lokal, w którym serwują ten lokalny specjał, jest w niedziele nieczynny. Dodam, że to bar z długą tradycją. Funkcjonuje bowiem nieprzerwanie od 1969 roku.
W centrum handlowym stoisko z pasztecikami również było zamknięte. Musiałem więc obejść się smakiem. Mam nadzieję, że przy okazji kolejnej wizyty w stolicy Pomorza Zachodniego uda się skosztować tych delicji. Z opisu, który usłyszałem od mojego przewodnika, oraz z informacji znalezionych w sieci wynika, że będąc w Szczecinie, koniecznie trzeba ich spróbować.
Kino Pionier – jedno z najstarszych na świecie działających kin
W Szczecinie znajdziecie jeszcze jedno miejsce z długą tradycją. Z niemałym zaskoczeniem dowiedziałem się, że w mieście działa jedno z najstarszych kin na świecie. W 2005 roku fakt ten został potwierdzony wpisem do Księgi Rekordów Guinnessa. Co prawda później okazało się, że są jeszcze starsze kina, ale tylko dwa. Jedno we Francji a drugie w Danii.
Kino zmieniało z czasem swoją nazwę. Pierwsze wzmianki mówią o nazwie „Helios”. Następnie był „Welt-Theater”. Po wojnie, do 1950 roku kino nazywało się „Odra”, by później przyjąć nazwę znaną do dzisiaj.
Kino Pionier należy do sieci kin studyjnych, więc najlepiej wybrać się tu na niszowe filmy. Są tu dwie sale. Jedna w tradycyjnym, kinowym wystroju, a druga w stylu retro. Filmy ogląda się, siedząc przy stolikach. Znajduje się tam także bar.
Kino Pionier było ostatnim punktem spaceru przygotowanym przez mojego przewodnika Łukasza. Wróciliśmy więc do Parku Stefana Żeromskiego, gdzie pod hotelem zostawiłem auto. Pożegnaliśmy się i ruszyłem w drogę powrotną do Zielonej Góry. Jednak miałem jeszcze trochę czasu przed zachodem słońca. Postanowiłem więc odwiedzić jedno z ulubionych miejsc spacerów Szczecinian.
Jezioro Szmaragdowe w Szczecinie
Jezioro Szmaragdowe znajduje się w południowej części miasta, w obrębie Szczecińskiego Parku Krajobrazowego „Puszcza Bukowa”. Swoją nazwę zawdzięcza kolorowi wody. Niestety późnym popołudniem, kiedy słońce już bezpośrednio nie świeciło na jego taflę, koloru nie było widać.
Jezioro powstało sztucznie w wyrobisku po dawnej kopalni margla i kredy. Wydobywano tu minerały od w połowy XIX wieku, aż do 1925 roku. Wtedy to podczas prac natrafiono na piaski zawodne. To zaś spowodowało gwałtowne zalanie wyrobiska i uniemożliwiło dalsze wydobycie w tym miejscu.
Później powstały tu tereny spacerowe i wyznaczono szlaki turystyczne. W okolicy jest jeszcze kilka ciekawych miejsc. Między innymi podziemia z okresu II Wojny Światowej. Ich jednak nie zdążyłem już zwiedzić. Zresztą, i tak nie byłoby takiej możliwości. Są one bowiem zamknięte w okresie zimowym, kiedy hibernują tu nietoperze.
Szczecin – Gdzie można smacznie zjeść
Miejsc z dobrym jedzeniem jest tu dość sporo. Ja byłem niezbyt długo, więc z czystym sumieniem mogę polecić trzy. Jedno z nich to restauracja Zakotwiczony. Zjadłem tu pyszną zupę rybną i doskonale przyrządzoną mackę ośmiornicy. Nie jest tu tanio, ale na pewno bardzo smacznie
Drugie miejsc to Tawerna Cutty Sark. Doskonałe jedzenie z grilla i świetne, lokalne piwko. Niestety kelner nie chciał zdradzić tajemnicy, skąd pochodzi.
Ostatnie z polecanych miejsc to bar szybkiej obsługi BarRab. Zjecie tu kebab i hamburgery. Jednak nietypowe. Kotlety i mięso na kebaba jest bowiem przygotowywane na miejscu. Nie ma tu sztucznych dodatków i innego badziewia. Być może dlatego do wszystkich trzech stanowisk była długa kolejka. Jednak warto odczekać swoje. Jest pysznie.
Szczecin w jeden dzień – podsumowanie spaceru
Tak jak pisałem na wstępie, wpis nie był krótki. W sumie najdłuższy, jaki do tej pory popełniłem. Szczecin jest jednak dość sporym miastem i jest tu co zobaczyć. Jeden dzień to naprawdę niewiele. Jednak dzięki doskonałej organizacji spaceru (jeszcze raz dziękuję Łukaszu), udało się naprawdę wiele zobaczyć. Przeszliśmy ponad 17 kilometrów. Niestety GPS się zaciął w międzyczasie i cała trasa nie jest pokazana na mapie poniżej.
Mam nadzieję, że wymienione przeze mnie atrakcje pozwolą wam wybrać miejsca do odwiedzenia w stolicy Pomorza Zachodniego. Zdecydowanie zachęcam.
Podobał Ci się wpis? Postaw mi wirtualną kawę. Dzięki temu sprawisz, że będę miał więcej energii na dalszą wędrówkę!
Atrakcje Szczecina w jeden dzień – zapis spaceru
Niestety, tak jak wspomniałem wcześniej, GPS mi się zawiesił i sporej części wycieczki nie zapisał. Sporo jednak jest, więc umieszczam poniżej mapę.
Podobał Ci się wpis? Postaw mi wirtualną kawę.
A jeśli spotkamy się na szlaku, ja na pewno się zrewanżuję 😉
Wybierasz się do Szczecina? Zarezerwuj nocleg z weekendowym Turystą i pomóż nam rozwijać bloga!
Masz zamiar odwiedzić Szczecin? Chcesz zobaczyć największe atrakcje miasta? Skorzystaj z Booking.com w celu rezerwacji noclegów. Rezerwując z naszego linka płacisz dokładnie tyle samo, a pomagasz nam w rozwoju bloga i przygotowaniu nowych, ciekawych materiałów.
Booking.comSpacer po Szczecinie – galeria zdjęć
